Znicz-Muszyński Tadeusz (1921-1988).
Polski malarz na emigracji, żołnierz polskiego podziemia (Armia Krajowa), jeniec Oflagu VII A Murnau, student rzymskiej Szkoły Malarstwa, utworzonej w 1945 r. przy II Korpusie przez Mariana Bohusza-Szyszko, należał do grupy plastyków, która z końcem wojny znalazła się w Anglii. Tam przystał (1949 r.) do Grupy 49 utworzonej z inicjatywy Tadeusza Beutlicha, grafika i tkacza.
Z Włoch wraz z II Korpusem przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył londyńska Sir John Casse College School of Art w zakresie malarstwa, rzeźby oraz papieroplastyki, jednym z jego profesorów był Bainbridge Copnall.
Swoje prace wystawiał w Anglii m.in. w Grabowski Gallery (1958-1974) Mateusza Grabowskiego.
W latach 50-tych porzucił szkołę figuratywną, by uprawiać sztukę abstrakcyjną, przypominającą niesprecyzowane przestrzenne wizje” (S. Frenkiel „Polskie malarstwo … s.112).
Uprawiał sztukę krajobrazu oderwanego, malował kompozycje abstrakcyjne, przypominające niesprecyzowane przestrzenne wizje.
Był Członkiem Zarządu, powołanego w 1957 r. Zrzeszenia Artystów Plastyków Polskich w Wielkiej Brytanii (Association of Polish Artists in Great Britain). Od 1962 r. pracował w szkolnictwie brytyjskim, prowadząc dział sztuki w szkole średniej św. Tomasza w Londynie (St. Thomas Aquinas Catholic Secondary School).
W 1962 r. ukazał się tekst o T. Znicz-Muszyńskim, w ramach „Szkiców do portretów” (B. Czaykowski, „Tadeusz Znicz-Muszyński”, Kontynenty 1962 nr 39 s. 12-13). Szkic ten był próbą przybliżenia czytelnikom polskim sylwetek i dorobku artystów plastyków emigracyjnych.
T. Znicz-Muszyński wystawiał swoje obrazy w Londynie oraz poza Wielką Brytanią. Jego obrazy można obecnie obejrzeć m.in. w Ben Uri Gallery and Museum w Londynie, w Cyfrowym Muzeum Narodowym w Warszawie oraz Domu Polonii w Poznaniu.
